Karalama

Bazı zaman oluyor, bir bakıyorum lavabonun önündeyim. Allah allah, ne arıyorum ki burada diye düşünmeye başlıyorum, sonra aynaya bir bakıyorum elimde diş fırçası var. Ama dişimi zaten fırçalamıştım ben. Hayda! Sizin de buna benzer anılarınız var mı? Mesela olur ya, bir sabah aynı kahveden bir yudum alırken, o anın bile

İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir. Sen kendini bilmezsen, bu nice okumaktır? – Yunus Emre (1*) Kendimizi bilme arayışı, her şeyden önce hayatta kalma gerekliliğiyle başlar. Vücudumuzun kusursuz, döngüsel işleyişini düşünün. Yemek yemek, su içmek, uyumak...  Bunları düşünmeyiz bile, bedenimiz otomatik olarak halleder. Acıktığımızda, susadığımızda bize haber verir. Tıpkı bir gezegenin

Esaret’in bedeli filmini çoğumuz izlemiştir, izlemeyen varsa da tavsiye ederim. Bu filmde Brook diye bir karakter vardı. Brook yıllarını hapishanede geçirmişti. Bir gün demir kapılar açıldı ve ona özgür olduğu söylendi. Özgürlük… Dışarıdaki hayat, gökyüzü, sokaklar, kalabalıklar artık ona aitti.  Ama özgürlükle yüzleştiğinde Brooks ne yapacağını bilemedi. Korktu, elleri

Bazen bir müsabaka izlerken kritik bir anda "ayağa kalkarsak desteklediğimiz taraf başarılı olacak" gibi ya da benzer bir düşünceye kapıldığımız ve buna gönülden inandığımız zamanlar olur. Hele ki o yaptığımız şey sonrasında başarı geldiyse bu yönde, ama başarısız olunduysa da diğer yönde olacağı hakkında düşünceler aklımızda döndüğü de

Zihnimizin Görünmez Senaryoları Çalıştığım yerde kullanılan dil İngilizce olduğu için sürekli duyduğum ve çok hoşuma giden bir deyim var: Better safe than sorry! Sözlükte her ne kadar Türkçe’ye “Eşeğini sağlam kazığa bağla!” gibi çeviriliyormuş gibi dursa da bu cümle özelinde motamot ve hatta açıklamalı çeviri yapmanın daha doğru olacağı

Kafamızda şöyle bir ilişki hayal edelim: Bu ilişkide her iki taraf da duygularını dürüstçe dile getiriyor olsun. Biri, “Ben sana bir şey anlatırken beni geçiştiriyorsun, bu beni üzüyor” desin. Diğeri ise, “Seni defalarca dinliyorum ama bir kez kafam dağınık oluyor, hemen darılıyorsun. Bu da beni üzüyor” diye karşılık versin. İki

Bazen içimizdeki eski bir yaranın kaşınmasından, bazen sevdiğimiz birinin bir cümlesinden, hatta bazen sadece bir tavırdan ötürü duygusal olarak kendimizi kötü hissederiz. Bu kötü hisleri, bir iletişim sonucu ortaya çıktıysa o kişiyle, değilse de en yakınımızla paylaşsak mesela… Bu durum bizi zayıf mı gösterir?  Hepimize olmuştur “hislerinden emin olamama” hissiyatı.

Duyguları bastırmak mı gerek? Yoksa ifade mi etmeli? Gün olur, bir söz, bir durum, bir oluş içimizde fırtınalar koparan bir hal alır. Eğer ki bu durumu fark edip anlayacak olgunluk seviyesine ermişsek onu anlamaya çalışırız, tepkisel değil de mantıksal olmaya gayret ederiz. Bazen o duyguyu içimize hapseder yüzümüze yalandan bir